.

.

Tuesday, May 24, 2016

'تحقیر شدن'، داور همجنس‌گرای لالیگا را از میدان به در کرد

Image copyright Jesus Tomillero
Image caption خسوس تامیه‌رو داور همجنس‌گرای اسپانیایی می‌گوید از توهین‌هایی که به او شده، به شدت آسیب دیده است
خسوس تامیه‌رو، داور همجنس‌گرای اسپانیایی که به دلیل تحقیر شدن، کار داوری را ترک کرد، معتقد است می‌تواند الگویی برای سایرین باشد.
او اولین داور همجنس‌گرای شاغل در لا لیگا است که گرایش جنسی خود را آشکارا اعلام کرده است.
تامیه‌رو ۲۱ ساله با انتقاد از همجنسگراستیزی در دنیای ورزش و عدم حمایت کافی مسئولان به بی‌بی‌سی گفت: "تحقیر‌آمیز است، اما من در را باز کردم و افراد بیشتری وارد خواهند شد. برای من این افتخار‌آمیز است. آن‌ها حمایت بدون قید و شرط من را خواهند داشت. هر چه افراد بیشتری مانند ما وارد فوتبال شوند، قوی‌تر خواهیم شد. قوی و شجاع بودن مثل من و ادامه مبارزه برای به دست آوردن چیزی که می‌خواهیم."
تامیه‌رو که مدعی است در لا لیگا داوران همجنس‌گرای دیگری هم هستند، گفت از جانب ماریانو راخوی، نخست‌وزیر اسپانیا و ایکر کاسیاس، کاپیتان پیشین تیم ملی اسپانیا حمایت شده. اما او در عین حال گفت تماشاگران، باشگاه‌های فوتبال، مربیان و بازیکنان به او حرف‌های رقت‌آمیز زده و فحش‌های همجنس‌گرا ستیزانه داده‌اند.
چهارده ماه پیش تامیه‌رو عکسی از خودش و دوست‌پسرش در شبکه‌های اجتماعی گذاشت و زیر آن نوشت: "جایی که خوشبختی من شروع می‌شود."
او گفت: "باید شجاع بودم و می‌گفتم همینم که هستم. من اولین نفری می‌شدم که این قضیه را آشکار می‌کرد. حرف بقیه برایم چه اهمیتی داشت؟ واکنش باشگاه‌ها چیزی شبیه به این می‌شد: 'اون داور اواخواهر رو ببینین.' من از فدراسیون فوتبال اندلس خواستم که قوانینی علیه همجنس‌گرا ستیزی تصویب کند؛ محرومیت یا جریمه سنگین مادی. چرا که آخرین جریمه‌ای که برای توهین به همجنس‌گرایی تصویب شده، ۱۵۰ یورو است. این که هر بازی به ما توهین شود یا تهدید شویم رقت‌آور است. به نظرم این جنبه از تمدن هنوز به روز نشده است."
تامیه‌رو در حال جمع‌آوری امضا برای درخواست حمایت از همجنس‌گراها در ورزش به پارلمان اروپا است.
پیش از این تایسون فیوری و مانی پاکیائو، دو بوکسور سرشناس قهرمان جهان، به دلیل حرف‌های توهین‌آمیزشان در مورد همجنس‌گراها به شدت مورد انتقاد قرار گرفتند.
پاکیائو فیلیپینی که در هشت وزن مختلف قهرمان بوکس جهان شده گفته بود "همجنس‌گراها از حیوانات هم بدترند" و تایسون فیوری، قهرمان سنگین‌وزن بوکس جهان هم همجنس‌گرایی را با "بچه‌بازی" مقایسه کرده بود.
با این حال تامیه‌رو معتقد است که مبارزه با تبعیض در فوتبال مسئله پیچیده‌ای است: "مشکل این است که مردم فکر می‌کنند فوتبال ورزشی مردانه است. اما به نظرم این ورزشی است که همجنس‌گراها، دوجنس‌گراها و تراجنسیتی‌ها هم می‌توانند از آن لذت ببرند."

راه طولانی همجنسگرایان برای دریافت معافیت پزشکی در ایران


Tuesday, May 17, 2016

روز جهانی مبارزه با هموفوبیا و مشکلات همجنسگرایان ایران

بیست و شش سال پیش در چنین روزی (هفدهم می ۱۹۹۰ – بیست و هفتم اردیبهشت ۱۳۶۹) سازمان بهداشت جهانی (WHO) همجنسگرایی را از لیست بیماری ها و اختلال های روانی خود خارج کرد.

بیست و هشتم اردیبهشت مصادف با روز جهانی مبارزه با "هموفوبیا" (ترس از همجنسگرایان) است و در این حین نبود آگاهی کافی در مورد همجنسگرایی در ایران، غفلت خانواده‌ها، اقشار مختلف جامعه و حتی روانشناسان و روانپزشکان ایرانی را در قبال این پدیده‌ اجتماعی در پی‌ داشته است.

مهمترین نتیجه‌ نبود آگاهی و مهم‌ تر از همه، ترس از گفتگو و بحث درباره‌ هر پدیده‌ اجتماعی در جامعه موجب غفلت نادرست مردم و حتی متخصصین درمورد آن پدیده می‌شود و امروز در ایران تابوی بحث درباره‌ همجنسگرایی، چه در رد و چه در قبول آن به خصوص در رسانه‌های رسمی کشور، در مجامع علمی و همچنین خانواده‌ها موجب تقویت هموفوبیا در ایران شده و هرگونه نتیجه‌گیری و قضاوت درباره‌ این پدیده را به حدس و گمان واداشته است.

نادیده گرفتن همجنسگرایی از طرف حکومت، که رئیس‌جمهور سابق در دانشگاه کلمبیا به طور رسمی به آن اشاره کرد، نیز بر غفلت همگانی در ایران در قبال این پدیده‌ی اجتماعی صحه می‌گذارد.

با این همه، هرچند تهیه‌ و انتشار آمار رسمی درباره‌ تعداد همنجسگرایان ایرانی با توجه به شرایط موجود غیرممکن است، اما مشاهده‌ عینی این پدیده در سطح جامعه و افزایش روز افزون همجنسگرایانی که به علنی کردن آن در خانواده و حلقه‌ دوستان خود مبادرت می‌ورزند، نشان از وجود این پدیده‌ اجتماعی در ایران دارد.

اینترنت نیز تقریبا تنها عرصه‌ موجود در کسب اطلاعات یا تبادل نظر در این رابطه است، اما نبود منابع قابل اطمینان در آن، کمک زیادی در شناخت چند و چون این پدیده‌ اجتماعی نمی‌کند. با این همه، در سالیان اخیر با افزایش دسترسی به اینترنت و آشنایی عمومی با چگونگی استفاده از آن، آمار وبلاگ‌ها، مجلات اینترنتی و سایت‌های دوست‌یابی همجنسگرایان رو به فزونی بوده است.


Saturday, May 14, 2016

پارلمان ایتالیا زوج‌های همجنسگرا را به رسمیت شناخت

پارلمان ایتالیا به مصوبه‌ای رای داد که به موجب آن زوج‌های همجنسگرا به رسمیت شناخته می‌شوند.

ایتالیا تا امروز عمده‌ترین کشور غربی بود که در آن قانون زوج‌های همجنسگرا را به هیچ شکلی به رسمیت نمی‌شناخت، اما نمایندگان مجلس این کشور با ۳۶۹ به ۱۹۳ رای به قانونی شدن پیوند مدنی (غیر از پیوند زناشویی و ازدواج) همجنسگرایان دادند.

ماتئو رنزی، نخست‌وزیر چپ میانه ایتالیا پیش از رای‌گیری پارلمان گفت "امروز روز جشن خیلی‌‎ها است".

البته بخش‌های محافظه‌کار و مومنان کاتولیک مخالفت جدی با این مصوبه داشته‌اند. لایحه پیوند مدنی همجنسگرایان بارها تعدیل شد تا حمایت لازم برای تصویب آن جلب شود.

حقوقی که بنا به این قانون به زوج‌های همجنسگرا تعلق می‌گیرد به اندازه حقوقی که قوانین برخی از دیگر کشورهای آمریکایی یا اروپا برای زوج‌های همجنسگرا در نظر می‌گیرند نیست.

برخی از فعالان حقوق همجنسگرایان و نمایندگان حامی این قانون در ایتالیا می‌گویند این فقط یک "قدم اول" است، اما هنوز کمبودهای چشمگیری برای تامین حقوق همجنسگرایان در ایتالیا وجود دارد.

Wednesday, May 4, 2016

هفت تصور غلط درباره‌ی همجنس‌گرایی

گزیده ای مختصر از مقاله مهدی پاکزاد است که به این مقوله و دیدگاه های اشتباه در جامعه می پردازد...

1-همجنس‌گرایی بیماری است


در سال ۱۹۷۳ با توجه به شواهد تجربی و معیارهای حرفه‌ای، هم‌جنس‌گرایی از فهرست رسمی اختلالات روانی «انجمن روان‌پزشکی آمریکا» (American Psychiatric Association) حذف شد1. این انجمن اصلی‌ترین مرجع تخصصی روان‌پزشکان ایالات متحده و تاثیرگذارترین نهاد بین‌المللی در این حوزه به‌شمار می‌آید.

«انجمن روان‌شناسی آمریکا» (American Psychological Association) هم دو سال بعد یعنی در ۱۹۷۵ از این تصمیم حمایت کرد2. علاوه بر این، سازمان بهداشت جهانی در تاریخ هفده‌ی می سال ۱۹۹۰ هم‌جنس‌گرایی را از فهرست اختلالات روانی خود خارج ساخته است3.

در حال حاضر اکثریت روان‌شناسان، روان‌پزشکان و متخصصان بیماری‌های روانی در سراسر جهان هم‌عقیده‌اند که هم‌جنس‌گرایی بیماری یا اختلال روانی نیست.
 

2-همجنس‌گرایی خلاف طبیعت است


گاهی گفته می‌شود که رابطه‌ی هم‌جنس‌گرایانه غیرطبیعی است و «حتا» در حیوانات نیز مشاهده نشده است. طبق پژوهش‌های زیست‌شناختی، رفتارهای گوناگون هم‌جنس‌گرایانه در میان حدود ۱۵۰۰ جان‌دار مختلف دیده شده که در مورد دست‌کم ۵۰۰ حیوان مختلف این مساله کاملا اثبات شده است.
 

3-همجنس‌گرایان انسان‌هایی منحرف و بی‌بند‌و‌بار هستند


تصویر ذهنی ما از هم‌جنس‌گرایان و شخصیت و زندگی آنان غالبا تصویری برآمده از رسانه‌ها، فرهنگ اجتماع، آموزه‌های دینی، حرف‌های دوستان و آشنایان، لطیفه‌ها و هم‌چنین برداشت‌های شخصی است، و نه زندگی واقعی خود هم‌جنس‌گرایان. نداشتن هیچ تجربه‌ی ملموسی از برخورد با هم‌جنس‌گرایانِ ناپیدا در جامعه باعث شده که برخی افراد ذهنیات و تصورات غریب و نادرستی از هم‌جنس‌گرایان داشته باشند و آن‌ها را موجوداتی زیاده‌خواه و بی‌بند‌و‌بار تلقی کنند که از هیچ مرزشکنی اخلاقی ابایی ندارند.

هم‌جنس‌گرابودن، همانند مردبودن یا زن‌بودن، به ‌خودی‌ خود ارتباطی با منش اخلاقیِ شخص ندارد؛ هم‌جنس‌گرایان نیز می‌توانند «به‌اندازه‌ی» دگرجنس‌گرایان خوب یا بد باشند.

4-همجنس‌گرایی مساله‌ای انتخابی و اختیاری است

برخلاف تصور رایج، هم‌جنس‌گرایان نقشی در هم‌جنس‌گرابودن خود ندارند و گرایش جنسی آنان مساله‌ای اکتسابی و انتخابی داوطلبانه نبوده است. گرایش جنسی برخلاف رفتار جنسی در اختیار فرد نیست.
گرایش جنسی در نخستین سال‌های زندگی فرد شکل می‌گیرد و معمولا نخستین نمود و بروز آن در سال‌های اولیه‌ی بلوغ و بدون داشتن تجربه‌ی پیشین روابط جنسی پدیدار می‌شود.

علاوه بر این برخی شواهد تازه نشان‌گر آن است که عوامل ارثی و ژنتیکی نیز می‌توانند در شکل‌دادن به گرایش جنسی فرد تاثیرگذار باشند.

 5-همجنس‌گرایی را می‌توان ترویج و تبلیغ کرد


گاه شنیده می‌شود که اگر هم‌جنس‌گرایی به رسمیت شناخته شود، جامعه به خطر می‌افتد و «ممکن است کودکان ما نیز هم‌جنس‌گرا شوند». از آن‌جا که هم‌جنس‌گرایی غیرانتخابی و سرایت‌ناپذیر است، گفت‌وگوی بیش‌تر درباره‌ی آن منجر به رواج آن نمی‌شود.

البته روشن است که با بازترشدن فضای جامعه و افزایش آگاهی، عده‌ی بیش‌تری از هم‌جنس‌گرایان می‌توانند با خود کنار بیایند و خود را همان‌گونه که واقعا هستند، بپذیرند. اصولا هم‌جنس‌گرایی یک عقیده، مرام فکری یا گفتمان نیست که بشود آن را تبلیغ کرد. البته در این عرصه چیزی تبلیغ‌شدنی وجود دارد و آن رعایت حقوق هم‌جنس‌گرایان و احترام به آنان است.

چیزی که هم‌جنس‌گرایان بر آن اصرار دارند، ترویج طرز فکری است که اقلیت‌ها و از جمله هم‌جنس‌گرایان را به‌رسمیت بشناسد، نه «ترویج هم‌جنس‌گرایی»؛ همان‌گونه که برای مثال توقع جنبش‌های زنان و جنبش‌های کارگری افزایش درک و پذیرش جامعه نسبت به حقوق زنان و کارگران است، نه افزایش خود زنان و کارگران.

6-اگر همجنس‌گرایی به رسمیت شناخته شود بقای نسل بشر به خطر می‌افتد


برآورد شده که حدود ده درصد از مردم هم‌جنس‌گرا هستند6. با در نظر گرفتن نکته‌های پیشین، هیچ دلیلی نمی‌توان یافت که برپایه‌ی آن، دگرجنس‌گرایان بخواهند دست از گرایش خود به جنس مخالف بردارند و به این درصد اندک بپیوندند.
در واقع باید گفت نگرانی از این که هم‌جنس‌گرایان ممکن است موجب «انقراض بشر» شوند، تنها ناشی از ناآشنایی با گرایش‌های جنسی و جنبه‌های گوناگون آن است.

7-تا وقتی که مشکلات مهمتری در جامعه هست نباید به همجنس‌گرایی پرداخت


این طرز تفکر یکی از خطرناک‌ترین موضع‌گیری‌ها در برابر اقلیت‌های گوناگون جامعه (جنسی، دینی، قومی، فکری) است و با به‌حاشیه‌راندن و نادیده‌گرفتن آن‌ها مستقیما در جهت سرکوب این اقلیت‌ها عمل می‌کند. جنبش‌های گوناگون اجتماعی و سیاسی زمانی بیش‌ترین بازده را خواهند داشت که به‌دور از نگاه انحصارگرایانه و یک‌جانبه‌نگر، با آگاهی از هم و هماهنگی با یک‌دیگر حرکت و فعالیت کنند

زمانی که هم‌جنس‌گرایان تنها به‌خاطر هم‌جنس‌گرابودن خود گرایش جنسی غیرانتخابی خود محاکمه می‌شوند، شلاق می‌خورند، به دار آویخته می‌شوند و با بدترین توهین‌ها و بدرفتاری‌ها در جامعه روبه‌رو می‌شوند، آیا می‌توان توجه به حقوق آن‌ها را مساله‌ای درجه دوم و کم‌اهمیت تلقی کرد