در سال ۲۰۱۴، در دولت جدید ایران، شاهد مدارای بیشتر در حق دگرباشان
نبودیم، تغییری در قوانین همجنسگراستیزانه ایران رخ نداد، در ماه‌های
انتهایی این سال از تریبون‌های مختلف و با ادبیاتی در شان امام جمعه‌های
تهران با تمام قوا بر طبل همجنسگراستیزی خود نواختند و نواختند،
اگرچه گاهی کورسویی از بصیرت در بدنه همین دولت آزادی ستیز به چشم
می‌خورد. اگرچه گه‌گاه یک متخصص متعهد – نه از آن دسته متعهدهایی که به زور
تعهد متخصص شده‌اند- سعی می‌کند بفهماند که دیگر برای جرم‌انگاری و
بیمارانگاری همجنسگرایان چند دهه‌ای دیر شده است،
در سال ۲۰۱۴ دگرباشان ما در گوشه گوشه شهرهای بزرگ و کوچک ایران زمین از
شهروندان آریایی مدعی تمدن ۲۵۰۰ ساله آزار می‌دیدند، از سوی مذهبیون چند
آتشه تحت شکنجه و تجاوز قرار می‌گرفتند، از خانواده خود به جای عشق تنفر
دریافت می‌کردند، به زور ازدواج می‌کردند، شغل، اعتبار، خانه و امکان تحصیل
خود را از دست می‌دادند،
وچه تلخ است که گاه حتی مجبور می‌شدند برای آنکه شناخته نشوند، آسیب
نبینند، به مرگ محکوم نشوند، با ادبیات همجنسگراستیز و تبعییض‌گرای محیط
خود همصدا شوند…
پنهانی عاشق می‌شدند،
پنهانی اشک می‌ریختند،
و آنگاه که جان بر لب آمد از ایران خارج شدند…
خانه و کاشانه و ریشه رو به زوال خود را به امید احترام و امنیت، رها کردند و این شروع ماجرایی دیگر است،
مواجهه با همه سختی‌ها و رنج‌هایی که در کشورهای ترانزیت انتظارشان را
می‌کشد، دست کمی از حکم اعدامی نوشته، -که هر روز در ایران در جیب خود حمل
می کردند- ندارد.
و وضعیت همچنان مرگ‌بار است.
***
رنج‌نامه پیش رو، اگر با دید برنامه‌ریزی، آینده‌نگری و مثبت‌اندیشی
مورد ارزیابی قرار گیرد، نشان از گستردگی زمینه‌های نیازمند تلاش، مبارزه و
آموزش در سال ۲۰۱۵ و سال‌های پس از آن دارد.
تلاش‌های فعالان مدنی جامعه دگرباش ایران در ۱۰ سال گذشته، موجب شده است
تا مساله دگرباشان جنسی ایران در اولویت بالاترین و مهمترین نهادهای
بین‌المللی حقوق بشری و سیاسی قرارگیرد. فعالان جامعه دگرباش در عرصه‌های
بین المللی در سال ۲۰۱۴ اعتبار و تریبون‌های قوی‌تری به دست آورده‌اند.
اکنون صدای دگرباشان ایران به گوش جامعه جهانی رسیده است. دیگر جمهوری
اسلامی نمی‌تواند بدون پرداخت هزینه، همجنسگرایان را از حق حیات محروم کند.
ولی این تازه ابتدای راه است. امروز که صدای ما شنیده شده است، باید
تداوم این فریاد جهان را به پیگیری مطالبات ما ترغیب و اجبار کند. جامعه
جهانی باید به وضعیت هشدار دهنده پناهجویان دگرباش توجه نموده و اقدامات
موثری در این زمینه داشته باشد. همچنین لازم است که فعالان مدنی جامعه
دگرباش در پیوند با دیگر فعالان وظیفه پر‌اهمیت فرهنگ‌سازی در بدنه جامعه
ایران در زمینه پذیرش و رعایت حقوق دگرباشان را در برنامه‌های خود قرار
دهد.
سال سختی گذشت
سال سختی پیش رو است
بدون امید، بدون تلاش روزگارمان بهتر نخواهد شد.
سال ۲۰۱۵ را در کنار شما، با امید به فردایی بهتر توام با پذیرش، درک،
احترام متقابل و احقاق حقوق دگرباشان در تمام دنیا به ویژه دگرباشان ایرانی
آغاز نموده و برایتان شادی و سلامت روزافزون آرزومندیم.
سازمان دگرباشان جنسی ایران- ایرکو
