Queen bestows New Year honours on LGBT rights campaigners

A number of LGBT campaigners are among those to receive New Year honours.

The full list of honourees was confirmed last night for the 2016 New Year’s Honours list, which recognise the achievements and service of “extraordinary people” across the UK.

Among those to make this year’s list are a number of campaigners for LGBT charities and groups.

Tim Sigsworth of LGBT homeless charity The Albert Kennedy Trust was among those to recieve honours, being appointed a Member of the Order of the British Empire (MBE).

Mr Sigsworth said: “I’m thrilled to accept this prestigious honour.

“This is also an important recognition of the hard work of our staff, volunteers and Board of Trustees.

“Everyone at The Albert Kennedy Trust is a passionate advocate of the rights of young lesbian, gay, bisexual and trans people, and with 4,800 young LGBT people currently homeless or living in hostile environments, our work is far from over.”

Paul Roberts, the chief executive of national charity LGBT Consortium was also awarded an OBE “for services to LGBT communities”.

The group said: “We are delighted that our Chief Executive, Paul Roberts, has been awarded an OBE in the New Year’s Honours List 2016. Manycongratulations.”

David Smith, First Secretary of the Foreign and Commonwealth Office, was also honoured “for services in support of Diversity and Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender equality within Her Majesty’s Government”.

Choreographer and director Matthew Bournewas also awarded a knighthood in the List.

Free & Equal - The Price of Exclusion

سازمان ملل متحد اولين كمپين ضد تبعيض دگرباشان جنسي را برپا ساخت.
با شرح زاخاري كوينتو، دفتر حقوق بشر سازمان ملل بطور رسمي به بررسي تاثير تبعيض دگرباشان جنسي در يك كمپين ويديويي مي پردازد.
اين ويديو ١١ دسامبر به نمايش گذاشته شد، اين ويديو پر از آماري است كه شديدا تبعيض جامعه دگرباشان جنسي را در يك اساس منظم برجسته مي كند :

٤٠ درصد بيخانمان هاي جوان دگرباشان جنسي تشخيص داده شده اند.

جوانان گي و لزبين ٤ برابر بيشتر احتمال دارد دست به خودكشي بزنند.

افراد ترنسكشوال جوان ١٠ برابر بيشتر احتمال دارد كه تلاش كنند به خودكشي فكر كنند.

از هر پنج نفر دگرباش جنسي يك نفر در سال گذشته تبعيض را در محل كار خود تجربه كرده است.

برطبق دفتر كميساري عالي سازمان ملل متحد در حقوق بشر، *اين اسطوره را كه تاثير تبعيض دگرباشان جنسي كوچك يا حاشيه اي يا محدود به يك بخش كوچكي از جامعه است به چالش مي كشد.*

دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد از هركس مي خواهد بداند كه تبعيض دگرباشان جنسي همه را تحت تاثير قرار مي دهد.

*نه تنها فقط افراد دگرباش جنسي بهاي اين تبعيض را پرداخت مي كنند، بلكه همه ي ما پرداخت مي كنيم.

هر كودك تراجنسگرايي كه از خانه بيرون انداخته مي شود يا مجبور به ترك مدرسه مي شود براي جامعه يك كمبود است.هر كارگر گي يا لزبين كه از كاركردن طرد مي شود يا رانده شده مهاجرت مي كند به معناي از دست دادن يك فرصت براي جامعه است.

با درنظر گرفتن يك موضع در برابر تبعيض ضدهمجنسگرايي و ضدتراجنسگرايي، دگرباشان جنسي مجبور به تحمل اين وضعيت هستند، سازمان ملل متحد جلب توجه بسيار مورد نياز را به جامعه دگرباشان مي كند.

اعدام يك اسب به جرم همجنس گرايي

ايندگان به حماقت ما خواهند خنديد

Ireland’s first same-sex wedding takes place

The first couples have tied the knot in Ireland – after the country’s marriage law came into effect following this year’s historic referendum.

The Republic of Ireland approved same-sex marriage in a landslide referendum earlier this year, by 62.07% to 37.93%.

After months of preparations and overcoming bureaucratic hurdles, the green light has been given for weddings to start from this week.

The country’s first couple to wed were Richard Dowling and Cormac Gollogly of Clonmel, who tied the knot this morning in a low-key ceremony outside the registrar office at Clonmel Community Care Centre.

Senior Registrar Mary Claire Heffernan confirmed they were the first same-sex couple to wed in the country.

Mr Dowling told RTE: “We got civil partnered on the 18th of September and all our family and friends were there, that was really our wedding day.

“This is formalising the legalities of our marriage. We wanted to try and get in the history books and be first across the line.

PROMOTED

He added: “I really wanted to thank everyone in the Yes Equality campaign, their hard work really paid off.

“What a seachange Ireland has been through and it’s just so lovely to have been part of it.”

Kieran Rose of the Gay & Lesbian Equality Network (GLEN) said: “It is a truly joyful and historic moment, not just for lesbian and gay people, their families and friends, but for all Irish people.

“It is the end of a long legal journey that began with decriminalisation in 1993, equality legislation in 1990s, Civil Partnership in 2010 and culminated in the passing of the marriage equality referendum in May.

“But today is an especially magical moment for lesbian and gay couples who start their new journeys together as married couples.”

Rose added: “There is further work to be done to ensure that the extraordinary support and goodwill of the Irish people is translated into real change in the daily lives of LGBT people.

“Together we can create an Ireland where this and future generations of LGBT people can achieve their full potential in school, in work and in wider society on the same basis as all others.”

Northern Ireland continues to ban same-sex marriage, after the DUP used peace process powers to override a Parliamentary majority voting in favour of equal marriage.

Northern Ireland will ‘recognise’ Irish same-sex marriages as if they were civil partnerships – as it does with all same-sex marriages from elsewhere.

نتیجه یک تحقیق: زن‌ها یا به هر دو جنس گرایش دارند یا به همجنس

Image copyrightGetty

نتایج پژوهشی تازه می‌گوید اگرچه زنان همجنسگرا از نظر جنسی منحصرا به زنان گرایش دارند، احتمال زیادی وجود دارد که زنانی که همجنسگرا نیستند، به هر دو جنس زن و مرد گرایش داشته باشند.

دکتر جیرولف ریگر، از دانشگاه اسکس در بریتانیا، که هدایت این تحقیق را به عهده داشته است می‌گوید: "اگرچه اکثر زنان خود را دگرجنسگرا می‌دانند، تحقیق ما نشان می‌دهد که از حیث اینکه چه چیزی برایشان تحریک‌کننده است، آنها یا به همجنس گرایش دارند یا هر دو جنس، و هیچ وقت کاملا دگرجنسگرا نیستند."

در دهه‌های اخیر مطالعات بسیاری در این زمینه انجام شده که رفتار جنسی انسان‌ها از یک الگوی ساده "مردانه - زنانه" پیروی نمی‌کند.

پژوهش تازه، که یافته‌هایش در مجله علمی شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شده، با پرسیدن سوال‌هایی از داوطلبان و همچنین سنجش سطح برانگیختگی جنسی آنها، الگوی رابطه میان هویت جنسی و تحریک جنسی را بررسی کرده است.

دکتر ریگر گفت اینکه زنانی که خود را کاملا همجنسگرا می‌دانند به طور چشمگیری بیشتر با دیدن تصاویر زنان تحریک می‌شوند، مشابه الگوی رفتاری مردان است، چرا که برای مردان عموما همان جنسی تحریک کننده است که می‌گویند به آن گرایش دارند.

اندازه‌گیری برانگیختگی جنسی

به زنانی که خود را کاملا دگرجنسگرا یا کاملا همجنسگرا می‌دانستند و همچنین زنانی که اعلام کردند به هر دو جنس گرایش دارند، تصاویری جنسی نشان داده شد و سطح برانگیختگی آنان، از طریق اندازه‌گیری شدت گرفتن جریان خون در اندام جنسی، در حین تماشای تصاویر جنسی از زنان یا مردان، اندازه‌گیری شد.

سطح برانگیختگی گروه دیگری از داوطلبانی که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفتند با اندازه گیری گشاد شدن مردمک چشم به هنگام دیدن تصاویر جنسی از زنان و مردان بررسی شد.

دکتر ریگر می‌گوید اینکه زنانی که خود را دگرجنسگرا می‌دانند با دیدن تصاویر زنان برهنه هم تحریک می‌شوند لزوما به این معنی نیست که آنان تمایلات خود را سرکوب می‌کنند بلکه ممکن است نشان دهنده این باشد که هویت و رفتار جنسی زنان پیچیده‌تر از مردان است.

Most women are either gay or bisexual but ‘never straight’, says study

The study found that women respond the same way to both attractive men and women (Getty Images)

New research suggests that women who identify as heterosexual ‘very rarely are’.

The study – led by Dr Gerulf Rieger from the Department of Psychology at the University of Essex – involved 345 women.

The subjects were shown a series of videos and had their responses recorded – including whether their pupils dilated in response to sexual stimuli.

The results found that straight women were strongly sexually aroused by videos of both attractive men and attractive women – despite identifying as heterosexual.

By contrast, women who identified as lesbians exhibited a much stronger sexual response to women than to men.

Researchers found that lesbians were the most like heterosexual men in their responses because it is usually men who show distinct sexual responses to their favourite sex.

“Even though the majority of women identify as straight, our research clearly demonstrates that when it comes to what turns them on, they are either bisexual or gay, but never straight,” Dr Rieger said.

He went on to say that his study also rubbished the stereotype that lesbians who dress in a more masculine way may have more masculine behaviours.

“Although some lesbians were more masculine in their sexual arousal, and others were more masculine in their behaviours, there was no indication that these were the same women,” he said.

“This shows us that how women appear in public does not mean that we know anything about their sexual role preferences.”

Earlier this year, a similar study found that half of all young people in the UK do not identify as 100% straight.

YouGov asked 1632 people to plot themselves on a Kinsey scale of sexuality, from 0 (exclusively heterosexual) to 6 (exclusively homosexual).

Just 46% of young people (aged 18-24) would rank themselves as 0 (exclusively heterosexual) – compared to 49% who picked something else.

However, the sharp increase is not due to a much greater proportion of people who are exclusively gay – with just 6% identifying as exclusively homosexual.

Rather, 43% of people identify themselves as somewhere between exclusively homosexual and exclusively heterosexual – showing people increasingly see sexuality in a less polarised way.

همجنسگرايان ايراني؛ ترس و تبعيد

ما همجنس گرایان در تمام عرصه های زندگی همچون خانواده، جامعه، حکومت و مذهب، همجنس گراستیزی را تجربه می کنیم، و چون همجنس گرایی بسیاری از ارزش های مردسالارانه را در حوزه های خانواده، سکس، مذهب و حتی جنبش های اجتماعی و سیاسی، تحت سئوال قرار می دهد، پاسخ نگهدارندگان این ارزش ها همجنس گراستیزی است.

همجنس گراستیزی در طبقه، جنسیت، دید سیاسی و یا مذهب خاصی بروز نمی کند، بلکه در تمام سطوح جامعه عملکرد دارد. به این نحو همجنس گرایان در گفتمان های غالب گروه های سیاسی و فعالان خارج کشور یا حذف می شوند و یا اگر هم حضور داشته باشند تاثیرگذار نیستند.

همجنس گراستیزی از این نظر یک نوع خشونت است.

خشونت سیستماتیک علیه همجنس گرایان با نگاهی کوتاه به تاریخچه روان پزشکی و روان شناسی آشکار می شود که با استفاده از شوک الکتریکی، هورمون ها، رفتار درمانی و زندانی کردن همجنس گرایان در بیمارستان های روانی به کنترل سکسوالیته ی آنها پرداخته است.

تنها بعد از فعالیت های بی وقفه ی همجنس گرایان بود که در سال 1974 همجنس گرایی از لیست بیمارهای روانی برداشته شد و حدود 20 سال بعد در سال 1992 سازمان بهداشت جهانی نیز همجنس گرایی را از لیست بیماری ها حذف کرد.

با این وجود بسیاری گمان می کنند که شوک الکتریکی، روی آوردن به خدا و مذهب یا ازدواج های تحمیلی می تواند هویت جنسی کسی را تغییر دهد. چنین تلاش هایی بر اساس این فرض عمل می کنند که همجنسگرایی را هویت نمی دانند بلکه نوعی رابطه جنسی و رفتاری می دانند که قابل تغییر است. هیچ مطالعه علمی تا به امروز موثر بودن چنین تلاش هایی را نشان نمی دهد.

ستیز سیستماتیک با همجنس گرایان اثرات مخربی در درک شخص از خود دارد. از دید روان شناسی کوییر، یک فرد همجنس گرا در یک جنگ روانی قرار می گیرد و شرم و گناهی که از جامعه دگرجنس گرا به او منتقل می شود هویت جنسی او را شکل می دهد. همین شکل گیری و شرم آگین دیدن خود باعث می شود که شخص همجنس گرا با خود همان ستیزی را داشته باشد که خانواده، جامعه، مذهب یا حکومت با او دارند.

به دلیل این شرم درونی شده و ستیز با خود است که برخی از همجنس گرایان به متدهای درمانی که با هویت آنها در ستیز است تن در می دهند. البته در کشورهایی مانند ایران که همجنس گرایان در خطر شلاق، زندان، تجاوز و اعدام قرار می گیرند، بدیهی است که برای حفاظت خود تن به پروسه تغییر جنسیت بدهند یا خود را در اختیار روان پزشکان و مذهبیون قرار بدهند و حتی انگ بیمار بودن را هم بپذیرند.

در پذیرفتن یا بهتر بگویم اجبار به پذیرفتن چنین نگاهی به خود است که همجنس گرایان به خودآزاری، خودکشی، داروها و مواد مخدر برای تسکین جدل درونی خودستیزی روی می آورند.

در مقابله با این ستیز سیستماتیک پروسه آشکار شدن شکل می گیرد. به این معنا که شخص کنترل جامعه را بر سکسوالیته خود وارونه می کند، موجودیت خود را در صحنه اجتماعی تثبیت می کند و در این پروسه بسیاری از معیارهای فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی جامعه دگرجنس گرا را به چالش می کشد.

به این دلیل در روان شناسی کوییر، آشکار شدن نقطه عطفی در سلامت روحی فرد همجنس گرا محسوب می شود، بخصوص که این حرکت شجاعانه اکثراً بدون حمایت و تایید خانواده، جامعه و مذهب انجام می شود.

در پایان:

مسئولیت هر شخص دگرجنس گرا در زیست روزمره برای مقابله با همجنس گراستیزی چیست:

گوناگونی جنسی و هویتی را در افراد بپذیرید.

تعریفی که شخص از هویت جنسی خود دارد را بپذیرید.

آگاهانه زبان هموفوبیک پنهان و آشکار را به چالش بکشید.

با حذف کردن و ساکت کردن همجنس گرایان در جمع ها آگاهانه برخورد کنید.

از قدرت اجتماعی خود به عنوان یک شخص دگرجنس گرا استفاده کنید و با همجنس گرا ستیزی علناً مخالفت کنید.

سکوت نکنید و مسئولیت های چنین مخالفت هایی را به دوش همجنس گرایان نگذارید.

آنهایی را که هویت جنسی خود را مورد سئوال و بررسی قرار می دهند حمایت کنید.

همجنس گرایان را برای آشکار شدن یا پنهان ماندن تحت فشار نگذارید.

روابط نزدیک و عاشقانه آنها را نادیده نگیرید و آنها را به رسمیت بشناسید.

برای امنیت جسمی و روحی و پرورش گسترش فضای اجتماعی که صدای همجنس گرایان در آن شنیده بشود تلاش کنید.

اما به جای آنها صحبت نکنید.

این عملکردها می تواند تمرینی در دمکراسی باشد. در این زمان که اطلاع رسانی بدون مرزی وجود دارد ندانستن، ندیدن و نشنیدن صداهای گوناگون آزادی خواهی عذر موجهی نیست!

بهشتی که در آن با چاقو به ساکنانش حمله می‌کنند

یک یهودی افراطی با چاقو به شش نفر در رژه همجنسگرایان اورشلیم حمله کرد و یکی از آنها را به قتل رساند.

مدتی است که در رسانه‌ها شاهد تبلیغات بسیاری در زمینه‌ی آزادی‌های همجنسگرایان دراسراییل هستیم. کمپین‌‌های تبلیغاتی بسیاری با ساختن موزیک ویدئو، فیلم و دیگر رسانه‌های دیداری سعی دارند اسراییل را “بهشت همجنسگرایان” معرفی کنند.

این در حالی است که فعالان دگرباش بسیاری از درون اسرائیل گرفته تا فلسطین و دیگر نقاط جهان، با واقعیتی که در ورای این همه تبلیغ نهفته است، آشنا هستند: “صورتی‌نمایی”

  Pinkwashingیا صورتی‌نمایی، به تعریف حمید پرنیان، “اصطلاحی است که برخی فعالان بین‌المللی همجنسگرا به کار می‌برند تا نشان دهند که دولت اسرائیل چگونه با بزرگ‌سازی مسئله‌ پذیرش حقوق همجنسگرایان در برخی از شهرهای آن کشور و «پیشرفته» خواندن اسرائیل، می‌خواهد نقض حقوق فلسطینی‌ها و هم‌چنین نقض قوانین بین‌المللی را از دیده‌ها پنهان سازد. البته این اصطلاح فقط مربوط به اسرائیل نیست؛ هر راهبردی که از همجنسگرایی و حقوق دگرباشان جنسی به صورت ابزاری برای پوشاندن یا فراموشاندن ستمی استفاده می‌کند، صورتی‌نمایی است.”

جنبش اقلیت‌های جنسی در اسراییل همانند دیگر نقاط جهان دستاورد‌های بسیاری داشته و نمی‌توان منکر این دستاورد‌ها بود. آنچه در این نوشتار سعی داریم بر آن تاکید کنیم استفاده ابزاری و تبلیغاتی از آزادی‌های مدنی دگرباشان برای ایجاد پوشش خبری و کمرنگ جلوه دادن دیگر جنبه‌های مهم خشونت و نقض حقوق بشر در سیاست  داخلی و خارجی  و فرهنگ جاری بسیاری از کشورها به ویژه اسراییل است.

همانگونه که فعالان حقوق دگرباشان در مسیر مبارزات مدنی تاکید داشته و دارند که حقوق دگرباشان از دیگر لایه‌های اجتماع جدا نیست و نباید در اولویت‌های دست چندم قرار گیرد، پس از دستیابی به برخی آزادی‌های نسبی هم در کنار همین لایه‌های اجتماع ایستاده و دستیابی آنها به حقوق‌شان را مطالبه می‌کنند. نظیر چنین همراهی‌هایی را در جنبش اقلیت‌های جنسی بریتانیا در همراهی با معدن‌چیان را شاهد بوده‌ایم.

دگرباشان جنسی اسراییل در عین دست و پنجه نرم کردن با مشکلات و ناسازگاری‌های جامعه واپس‌گرا،‌ شاهد استفاده ابزاری و تبلیغاتی از موجودیت خود برای جلب افکار عمومی و کوشش برای لاپوشانی​ موارد بی‌شمار نقض حقوق بشر و ناکارآمدی‌های سیاسی و مدنی کشور خود​ هستند. با ارائه‌ی تصویر مدرن و آزادی که از مدارای با همجنسگرایان شهرهای اسراییل ارائه می‌شود سعی می‌شود تا تجاوزهای مستمری که دولت اسرائیل به حقوق بشر فلسطینی‌ها می‌کند، روپوشانی شود.

آنچه مسلم است، نه تنها آزادی‌های نسبی رسمی همجنسگرایان معیار معتبری برای سنجش وضعیت حقوق بشر و پایبندی سیاسی یک دولت به قوانین بین‌المللی نیست بلکه در سایه صورتی نمایی، آنچه زندگی یک همجنسگرا در دل یک جامعه سنتی و متحجر را تهدید می‌کند هم از دیده  به دور می‌ماند.

از سوی دیگر به طور موازی با صورتی‌نمایی، تلاش شده است که از همه مهاجرین مسلمان تصویری همجنسگراستیز و تهدیدی برای دگرباشان جنسی ترسیم شود. سوای اینکه با این تلاش‌ها حضور همجنسگرایان مسلمان و همچنین مسلمانان موافق با برابری‌های مدنی دگرباشان نادیده گرفته‌ می‌شود؛​ نقش مسیحیان بنیادگرا، کلیسای کاتولیک و همچنین یهودیان ارتودکس و افراط‌‌‌گرا در توسعه رفتارهای نفرت‌آمیز و همجنسگراستیزانه در اقصی نقاط‌ جهان نیز کمرنگ جلوه داده می شود​.

در روز ۳۰ جولای ۲۰۱۵ در رژه همجنسگرایان در اورشلیم  – در حالی که صدها مامور پلیس برای برقراری امنیت رژه همجنسگرایان در محل حاضر بودند- شاهد حمله  یک یهودی افراطی با چاقو​به شش نفر بودیم. در میان افراد زخمی، دختر ۱۶ ساله‌ای با نام Shira Banki حضور داشت که متاسفانه پس از چند روز تلاش پزشکان​ برای مداوای وی،​ درگذشت. پلیس اسراییل تایید کرده که ضارب مردی به نام Yishai Schlissel  بوده است که در سال ۲۰۰۵ نیز به سه نفر در رژه دگرباشان اورشلیم حمله کرده بود و به تازگی از زندان آزاد شده است. البته اینها تنها نمونه از این دست نیست؛ سال‌های گذشته همزمان با رژه همجنسگرایان در اورشلیم، یهودیان افراطی نیز برای ابراز انزجار از همجنسگرایی تجمع کرده‌اند. در سال  ۲۰۰۹ تیراندازی به مرکز همجنسگرایان اسراییل منجر به دو کشته و دست کم ۱۵ زخمی شد. نمونه‌های بسیاری از بیانیه‌های انزجارآمیز و توهین‌آمیز سازمان‌های مذهبی افراطی در این زمینه وجود دارد.

صحنه حمله یک یهودی افراط‌گرا به شرکت‌کنندگان در پراید اورشلیم

مساله‌ی دگرباشان همواره محل تنش و چالش میان اقلیت سکولار و جامعه یهودی ارتودکس اورشلیم بوده است. به گزارش الجزیره، در پی آتش‌سوزی عمدی که منجر به مرگ کودک ۱۸ ماهه فلسطینی شده بود و همچنین حمله اخیر به رژه افتخار همجنسگرایان اورشلیم،​ راهپیمایی‌ اعتراض‌آمیزی با حضور صدها نفر در تل‌آویو در اعتراض به جنایت‌هایی که بر مبنای تنفر صورت می گیرد و جنایات بر علیه فلسطینیان،‌ انجام شد. راه‌پیمایی مشابهی هم در اورشلیم با حضور صد‌ها نفر درجریان بوده است.

حمله به پراید اورشلیم و درگذشت Shira اتفاق ناگواری است  که نه تنها بافته‌ی​ چند ساله‌ی​ صورتی‌نمایی اسراییل را رشته می‌کند بلکه نشان می‌دهد که عزم جدی برای فرهنگ‌سازی و آموزش در جامعه سنتی اسراییل وجود نداشته  و به جنبه‌های تبلیغاتی آن بیش از هر چیز بها داده شده است.

این امر یادآور این مهم است که قانون‌گذاری تنها دستیابی به بخشی از حقوق از دست‌رفته اقلیت‌های جنسی را فراهم می‌کند و هم‌راستا با آن باید امنیت روانی دگرباشان در جنبه‌های خانوادگی و اجتماعی در برنامه‌ریزی‌های فرهنگی در اولویت قرار گیرد.

عشق جنسيت نمي شناسد

رشد باور به سیالیت گرایش جنسی و رد تک‌جنس‌گرایی در میان جوانان

نظرسنجی های جدید نشان می دهند که جوانان در انگلستان و آمریکا بیش از نسل‌های قبل گرایش جنسی خود را سیال می دانند و بسیاری از آن‌ها به بیش از یک جنس گرایش دارند.

در یکی از آخرین نظرسنجی‌ها و گزارش‌های  مؤسسه YouGov که درباره جایگیری خودآگاه بزرگسالان آمریکایی و بریتانیایی در طیف مقیاس کینزی (Kinsey Scale) درباره گرایش جنسی آنهاست و در ماه آگوست ۲۰۱۵ منتشر شده است، نتایج قابل توجهی درباره درک این افراد از تمایل‌شان به جنس مخالف و موافق به دست می‌دهد.

با توجه به نتایج این دو نظرسنجی به نظر می‌رسد مفهوم سیالیت جنسی و جنسیتی در ذهن نسل‌های جوان‌تر جای بیشتری نسبت به نسل‌های قدیمی‌تر باز کرده است و در عین حال افراد بیش از پیش با مفهوم دوجنسگرایی آشنایی دارند.

این  پاسخ‌ها بدان معناست که افراد بسیاری در برهه‌های زمانی متفاوت در زندگی، گرایش‌های جنسی متفاوتی را تجربه نموده‌اند. شناخت از گرایش به همجنس، غیر همجنس و هر دو جنس در نسل جوان و نوجوان بسیار بیشتر از نسل پیشین بوده و به طول کلی افراد کمتری خود را مطلقاً دگرجنسگرا یا همجنسگرا می‌دانند.

در نظرسنجی که میان بزرگسالان بریتانیایی انجام شده است، تقریباً از هر دو  جوان  بین ۱۸ تا ۲۴ سال، یک نفر می‌گوید که صد در صد دگرجنسگرا نیست.

در این گزارش، ۲۳% از مردم بریتانیا خود را چیز دیگری غیر از ۱۰۰% دگرجنسگرا معرفی می‌کنند و این نرخ در میان افراد بین ۱۸ تا ۲۴ سال، تا ۴۹% نیز افزایش می‌یابد. به طور کلی این گزارش نشان می‌دهد که ۷۲% بریتانیایی‌ها خود را کاملاً دگرجنسگرا می‌دانند در حالی که ۴% آنها خود را کاملا همجنسگرا و ۱۹٪ خود را نه کاملاً همجنسگرا و نه کاملاً دگرجنسگرا هویت‌یابی می‌کنند.

از هر جوان بریتانیایی، یکی خود را صددرصد دگرجنسگرا نمی‌داند

در نظرسنجی مشابه در آمریکا، نزدیک به یک سوم جوانان آمریکایی یعنی ۳۱% آنها میگویند که ۱۰۰٪ دگرجنسگرا نیستند. مطابق نتایج این نظرسنجی ۷۸% آمریکایی‌‌ها گفته‌اند که کاملاً دگرجنسگرایند، در حالی که تنها ۴% آنها خود را کاملاً همجنسگرا می‌دانند. ۱۶% نیز گرایش جنسی خود را جایی میان این دو قرار می‌دهند.

از هر سه جوان امریکایی، یکی خود را صددرصد دگرجنسگرا نمی داند

نتایج به دست آمده از جوانان بین ۱۸ تا ۲۴ ساله بریتانیایی نشان می‌دهد در حالی که ۴۳% از آنان خود را در مقیاس کینزی جایی میان  ۱تا ۵ ، ۵۲% از آنها خود را در نقطه ۰ یعنی دگرجنسگرایی مطلق یا نقطه‌ ۶ و همجنسگرایی مطلق قرار می‌دهند. از این میزان، ۴۶% خود را کاملاً دگرجنسگرا و تنها ۶% خود را کاملاً همجنسگرا می‌دانند.

اما نظرسنجی مشابه میان آمریکایی‌ها نشان می‌دهد که جوانان آمریکایی کمتر از بزرگترهای خود مایلند خود را کاملاً همجنسگرا یا کاملاً دگرجنسگرا بدانند. در حالی که ۸۰% آمریکایی‌ها می‌گویند که همجنسگرا یا دگرجنسگرای مطلق‌اند،  تنها ۶۶% از آنهایی که زیر ۳۰ سال سن دارند، چنین نظری درباره خود دارند. ۲۹% آنان نیز خود را در طیفی میان اعداد ۱ تا ۵ قرار می‌دهند و تجربیات مختلفی در چارچوب گرایش‌‌های جنسی  داشته‌اند.

پاسخ امریکایی‌هایی که خود را دگرجنس‌گرا می‌دانند به این سوال که آیا تجربه رابطه با هم‌جنس خود داشته‌اید؟ ۸۷درصد پاسخ‌ها منفی بوده است.

این نتایج را اما بیش از هر چیزی می‌توان نشانه‌ای از افزایش آگاهی درباره گرایش جنسی دانست. همچنین تعداد زیادی از آمریکایی‌هایی که خود را دگرجنسگرا می‌دانند، گفته‌اند که تجربیات همجنس‌خواهانه نیز داشته‌اند. ۱۲% از آنان به داشتن رابطه جنسی با جنس موافق اذعان داشته اند که در این میان تعداد زنان دگرجنسگرا (۱۵%) با این تجربیات، دو برابر مردان دگرجنسگرا (۸%) بوده است.

باید دانست که جایگیری بین نقاط ۱ تا ۵ در طیف به معنای این نیست که فرد خودش را دوجنسگرا می داند بلکه به معنای داشتن تجربیاتی از گرایش به بیش از یک  جنس است.  به همین دلیل هم در نمودارهای تولید شده سخن از طیفی از دوجنسگرایی به میان آمده است. در نمودار زیر درجات مختلفی از دوجنسگرایی در گروه‌های سنی مختلف در امریکا و بریتانیا ارائه شده است:‌

دوجنسگرایی و دگرجنسگرایی به تفکیک گروه‌های سنی در امریکا

درجات دوجنس‌گرایی و دگرجنسگرایی به تفکیک سنی در بریتانیا

هردوی این نمودارها نشان می‌دهد هرچه سن افراد کمتر بوده، جایگیری بیشتری در طیف ۱ تا ۵ – که به عنوان دوجنسگرایی تلقی می‌شود – وجود دارد.

به نظر می‌رسد که افزایش آزادی‌های اجتماعی درباره گرایش جنسی و همچنین آگاهی عمومی در این باره در این دو کشور موجب شده است تا افراد بسیاری تمایل داشته باشند تا از مطلق‌نگری به این موضوع به سمت نسبی‌نگری حرکت کرده و همچنین از تشریح سوابق همجنس‌خواهانه خود اِبای کمتری داشته باشند.

در بررسی و تحلیل این آمار البته باید این نکته را در نظر داشت که جامعه امریکایی نسبت به جامعه بریتانیا، مذهبی‌تر و محافظه‌کارتر و حقوق رنگین‌کمانی‌ها و دگرباشان در بریتانیا به مراتب پیشروتر از امریکا است.

مقیاس کینزی که در دهه‌ ۱۹۴۰ توسط آلفرد کینزی ابداع شد، گرایش جنسی هر فرد را در طیفی بین اعداد ۰ تا ۶ دسته‌بندی می‌کند. در این مقیاس عدد ۰ نشان‌دهنده‌ آن است که فرد در طول زندگی تنها به جنس مخالف تمایل داشته و عدد ۶ نشان دهنده‌ می دهد که فرد تنها تجربه گرایش به هم‌جنس را داشته است. آلفرد کینزی که خود به هر دو جنس گرایش داشت،‌ از مهمترین پژوهشگران و تئوریسین‌های علوم جنسیت و گرایش جنسی است.

کینزی در تحقیق خود از واژه دوجنسگرا استفاده نکرد و افراد را به این صورت طبقه بندی کرد:

• ۰- کاملاً دگرجنسگرا
• ۱- بیشتر دگرجنسگرا فقط گاهی همجنسگرا
• ۲- بیشتر دگرجنسگرا اما بیش از گاهی همجنسگرا
• ۳- به یک اندازه دگرجنسگرا و همجنسگرا
• ۴-بیشتر همجنسگرا اما بیش از گاهی دگرجنسگرا
• ۵-بیشتر همجنسگرا فقط گاهی دگرجنسگرا
• ۶- کاملاً همجنسگرا

با این وجود تحقیقات او در درک رواج گرایش به بیش از یک جنس نقش مهمی داشت. بسیاری از محققین بعدی او را برای بازتولید دوگانه همجنسگرا/دگرجنسگرا مورد انتقاد قرار دادند.

مؤسسه YouGov، با برگزاری نظرسنجی های علمی و آماری و اندازه گیری کمی و کیفی نتایج، گزارش های متنوعی را درباره مسائل اجتماعی، اقتصادی و سیاسی مختلف به خصوص در کشورهای ایالات متحده آمریکا و بریتانیا منتشر مینماید. این گزارش‌ها، به موضوعات بسیاری درباره دیدگاه مردم به سیاستمداران (رؤسای جمهور، نخست وزیران، کابینه و غیره)، سیستم مالیات، مهاجرت دیگر ملت‌ها به کشور، قوانین مرتبط با مصرف دخانیات و الکل در جامعه، وضعیت مسکن و موضوعاتی از این قبیل می‌پردازد.